Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Φιλία τουρκίας - αρμενίας... γιοκ



Οι Τούρκοι γκρεμίζουν μνημείο για τη φιλία με την Αρμενία.

Η Τουρκία άρχισε σήμερα τη διάλυση ενός επιβλητικού μνημείου που είχε ανεγερθεί σε ένδειξη της φιλίας με την Αρμενία, κοντά στα σύνορα των δύο χωρών, ύστερα από προτροπή του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που είχε συστήσει στη θέση αυτή να δημιουργηθεί ένα "ωραίο πάρκο":

Η εταιρία στην οποία ανέθεσαν οι αρχές της βορειοανατολικής πόλης Καρς τη διάλυση του "Μνημείου της Ανθρωπότητας" -- ενός γλυπτού από σκυρόδεμα, ύψους 30 μέτρων και βάρους 19 τόνων, που παρουσιάζει ένα ανθρώπινο σώμα κομμένο στα δύο, με δύο πρόσωπα, το ένα να αντικρίζει το άλλο-- διέλυσε μια από τις κεφαλές του μνημείου.

Το μνημείο που ανεγέρθηκε το 2008, κόπηκε, μετά αφέθηκε στο έδαφος με γερανό και θα τεμαχιστεί σε 18 κομμάτια που θα τοποθετηθούν σε μια αποθήκη της δημαρχίας, μετέδωσε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή.

Οι εργασίες θα διαρκέσουν 10 ημέρες. Μια βλάβη σε ένα από τα μηχανήματα κοπής και οι ισχυροί άνεμοι που φυσούσαν στην περιοχή καθυστέρησαν την έναρξη των εργασιών, οι οποίες είχαν προγραμματιστεί χθες, Δευτέρα, την επόμενη ημέρα των εκδηλώσεων μνήμης από τους Αρμένιους για την 95η επέτειο από τις σφαγές των προγόνων τους στη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Ανατολία, την περίοδο 1915-1917.


Ο Ερντογάν είχε χαρακτηρίσει κατά την επίσκεψή του στην Καρς τον Ιανουάριο το μνημείο "τερατούργημα ... ένα αλλόκοτο πράγμα που ανεγέρθηκε" κοντά στον τάφο ενός λόγιου μουσουλμάνου.

Οι επικρίσεις του είχαν σαφή αναφορά στο Ισλάμ, κατά το οποίο τα αγάλματα συχνά απορρίπτονται γιατί θεωρούνται ειδωλολατρικά.

Ο γλύπτης Μεχμέτ Ακσόι προειδοποίησε ότι η καταστροφή του έργου του θα συνιστά "επανάληψη αυτού που έκαναν οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, οι οποίοι κατέστρεψαν τα επιβλητικά γιγάντια αγάλματα του Βούδα" το 2001 στην κοιλάδα Μπαμιγιάν και θα εμποδίσει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ.

Οι αρχές ανακοίνωσαν ότι το γλυπτό θα καταστραφεί γιατί ανεγέρθηκε σε περιοχή όπου απαγορεύεται η κατασκευαστική δραστηριότητα, προκειμένου να προστατευτεί η φύση και τα γύρω ιστορικά μνημεία.

Το 2009 η Τουρκία και η Αρμενία υπέγραψαν ιστορικές συμφωνίες για να τερματίσουν την επί δεκαετίες εχθρότητά τους, να αποκαταστήσουν τις διπλωματικές τους σχέσεις και να ανοίξουν εκ νέου τα σύνορά τους. Ωστόσο, η διαδικασία συμφιλίωσης σταμάτησε ύστερα από τις αλληλοκατηγορίες της Αγκυρας και της Ερεβάν, με την Αρμενία να παγώνει την επικύρωση των συμφωνιών πέρυσι.

Η Τουρκία εξακολουθεί να αρνείται να αναγνωρίσει ως γενοκτονία τις σφαγές των Αρμενίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά την οποία σκοτώθηκαν τουλάχιστον ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι.
agelioforos.gr

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναί....είναι το μόνο παράδειγμα! Πάντοτε οι τουρκαλάδες οθωμανοί πορεύονταν ιστορικά με τη φιλία και την αμοιβαιότητα...!
Απλά, για μια φορά ακόμα είναι συνεπείς προς τους προγόνους τους, που γνώριζαν μόνο να καταστρέφουν και να υποτάσουν!




Για να θυμόμαστε συνεχώς πως είμαστε ξένοι στην Πόλη:

Mε ένα εντυπωσιακά ειλικρινές άρθρο, που δημοσιεύεται στην έγκυρη εφημερίδα SABAH, από τον Engin Ardic, γνωστό συγγραφέα και δημοσιογράφο στην Τουρκία, στηλιτεύεται ο τούρκικος τρόπος εορτασμού της πτώσης της Κωνσταντινούπολης.
Στο εν λόγο άρθρο ο συγγραφέας παρουσιάζει μια σειρά από αλήθειες για τις οποίες το Κεμαλικό καθεστώς εδώ και αιώνες προσπαθεί να καταπνίξει.
Εν συντομία:

«Μην το θυμίζετε αυτό στους μουσουλμάνους!
ΑΝ οργανωνόταν στην επίσημο Αθήνα συνέδριο με θέμα «θα πάρουμε πίσω την πόλη».
ΑΝ έφτιαχναν μακέτα με τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες με τις πανοπλίες τους να επιτίθενται στην Πόλη.
Αν ξαφνικά ένας τύπος ντυμένος ο περίφημος Έλληνας Νικηφόρος και σχεδόν μυθικός Διγενής Ακρίτας έπιανε τον δικό μας Ulubatli Hasan και τον γκρέμιζε κάτω.
ΑΝ έφτιαχναν μια χάρτινη Αγία Σοφία που δεν είχε μιναρέδες αλλά σταυρό.
ΑΝ έκαιγαν λιβάνι και έλεγαν ύμνους, θα σας άρεσε? Δεν θα μας άρεσε, θα ξεσηκώναμε τον κόσμο, μέχρι που θα καλούσαμε πίσω τον πρέσβη μας.
Τότε γιατί το κάνετε εσείς αυτό?
Πέρασαν 556 χρόνια και γιορτάζετε την άλωση σα να ήταν χθες?
Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή διακηρύσσετε σε όλο τον κόσμο. «αυτά τα μέρη δεν ήταν δικά μας, ήρθαμε εκ των υστέρων και τα πήραμε με τη βία».
Για ποιο λόγο άραγε φέρνετε στη μνήμη μια υπόθεση 6 αιώνων?
Μήπως στο υποσυνείδητό σας υπάρχει ο φόβος ότι η πόλη κάποια μέρα θα δοθεί πίσω?
Μη φοβάστε, δεν υπάρχει αυτό που λένε μερικοί ηλίθιοι της Εργκενεκόν περί όρων του 1919.
Μη φοβάστε, τα 9 εκατομμύρια Ελλήνων δεν μπορούν να πάρουν την πόλη των 12 εκατομμυρίων και αν ακόμα τη πάρουν δεν μπορούν να την κατοικίσουν.
Αυτό το όνειρο το βλέπουν μια χούφτα βλάκες μόνο.
Κι οι δικοί μας που γιορτάζουν την Άλωση είναι μια χούφτα φανατικοί μόνο που η φωνή τους ακούγεται δύσκολα.
Ρε σεις, αν μας πούνε ότι λεηλατούσαμε την Πόλη τρεις μέρες και τρεις νύχτες συνεχώς τι θα απαντήσουμε?
Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή θα αφήσουμε το θέμα στους ιστορικούς?
Αντί να περηφανευόμαστε με τις πόλεις που κατακτήσαμε, ας περηφανευτούμε με αυτές που ιδρύσαμε, ΑΝ υπάρχουν.
Αλλά δεν υπάρχουν.
Όλη η Ανατολή είναι περιοχή κατακτημένη!
Ακόμα και το όνομα της Ανατολίας δεν είναι αυτό που πιστεύουν (ana=μάνα, dolu=γεμάτη) αλλά προέρχεται από την ελληνική λέξη η ΑΝΑΤΟΛΗ.
Ακόμα και η ονομασία της Ισταμπούλ δεν είναι αυτό που μας λέει ο Edliya Celebi «εκεί όπου υπερτερεί το Ισλάμ» τραβώντας τη λέξη από τα μαλλιά, αλλά προέρχεται από το ελληνικό «εις την Πόλιν».
Εντάξει λοιπόν, αποκτήσαμε μόνιμη εγκατάσταση, τέλος η νομαδική ζωή και γι' αυτό ο λαός αγοράζει πέντε-πέντε τα διαμερίσματα.
Κανείς δεν μπορεί να μας κουνήσει, ηρεμήστε πια. Οι χωριάτες μας ας αρκεστούν στο να δολοφονούν την Κωνσταντινούπολη χωρίς πολλές φαμφάρες.».

Δημοσίευση σχολίου