Ας τολμήσει πρώτο το υπουργείο Ανάπτυξης να δημιουργήσει...
πιστοποιημένα ιδιωτικά γραφεία που θα αναλάβουν να εκδίδουν κάθε μορφής άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας Εταιριών, Επιχειρήσεων, Εμπορικών καταστημάτων, εργαστηρίων, μεταποιητικών εγκαταστάσεων και ξενοδοχειακών μονάδων. Να λύσει έτσι το πρόβλημα με την έκδοση αδειών που απαιτούν σήμερα μέχρι και 2 χρόνια μέσα από διαδικασίες περιττές και ιδίως δαπανηρές.
Είναι αυτονόητο ότι τα ιδιωτικά γραφεία θα είναι πιστοποιημένα, θα εφαρμόζουν την νομοθεσία να απασχολούν εξειδικευμένους πτυχιούχους και θα τελούν υπό την εποπτεία και τον συνεχή έλεγχο του κράτους.
Είναι επίσης αυτονόητο ότι το κράτος θα αφαιρεί αμέσως την σχετική άδεια στο ιδιωτικό γραφείο αν δεν τηρηθούν οι προϋποθέσεις εκδόσεως των αδειών που θα καθορίζει πάντα το δημόσιο.
Η ιδέα και η σχετική πρόταση που την συνοδεύει αναπτύχθηκε σε συζητήσεις στο υπουργείο Ανάπτυξης το 2008 όταν υπηρεσιακοί παράγοντες σε διάλογο με εκπρόσωπους των Κεντρικών βιομηχανικών Οργανώσεων αναζητούσαν λύσεις στο δαιδαλώδεις γραφειοκρατικό πρόβλημα της έκδοσης αδειών εγκαταστάσεως και λειτουργίας των μεταποιητικών επιχειρήσεων.
Των αδειών που μαζί με τις περιβαλλοντικές του ΥΠΕΚΑ απαιτούν σήμερα, κατά μέσο όρο 15-18 μήνες να εκδοθούν!!!
Προτάθηκε τότε ως λύση η δημιουργία ιδιωτικών γραφείων αποκλειστικά για την έκδοση αδειών εγκαταστάσεως και λειτουργίας των μεταποιητικών επιχειρήσεων όλων των μεγεθών. Δηλαδή από τον φούρνο μέχρι την βαριά βιομηχανία. Η ιδέα έπεσε στο τραπέζι και συζητήθηκε σοβαρά. Για λόγους όμως πολιτικής σκοπιμότητας και υπηρεσιακών «δακτύλων» πάγωσε και μπήκε στο συρτάρι.
Αναμοχλεύτηκε από τον προηγούμενο υπουργό Ανάπτυξης κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδη και αντικαταστάθηκε από την άποψη να εκχωρηθεί, η έκδοση αδειών, ως αρμοδιότητα (παράλληλα με τις αρμοδιότητες του δημοσίου) και σε όλα τα Επιμελητήρια της χώρας. Διατυπώθηκε ως εφαρμόσιμη ιδέα αλλά και πάλι πάγωσε.
Ο σημερινός υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης την ανέσυρε εκ νέου και την προώθησε προς εφαρμογή.
Προσέξτε όμως τώρα τον μόνιμο δαίμονα των αντιφάσεων της ελληνικής οικονομικής πολιτικής και πως γεννιόνται αυτόματα αντικίνητρα σε οτιδήποτε αποφασίζεται ως μεταρρύθμιση (το επεσήμανα ως αναποτελεσματική καινοτομία στην ίδια στήλη και στις 18 Δεκεμβρίου).
Τα Επιμελητήρια δεν διαθέτουν εξειδικευμένο προσωπικό για την έκδοση εργοστασιακών αδειών και συνεπώς δεν θα μπορέσουν πρακτικά να ασκήσουν την αρμοδιότητα. Επειδή δε τα Επιμελητήρια είναι και ΝΠΔΔ δεν μπορούν να κάνουν προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ.
Πέραν αυτών όμως των αντικειμενικών προβλημάτων. Η κυβέρνηση αποφάσισε την κατάργηση των συνδρομών των επιχειρήσεων προς τα Επιμελητήρια πράγμα που θίγει σε σημαντικό βαθμό τα οικονομικά τους. Συνεπώς και να θελήσουν προσωπικό δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθουν.
Οπότε για μια φορά ακόμη ένα μέτρο πάταξης της γραφειοκρατίας γίνεται αυτόματα ανεφάρμοστο.
Έτσι παραμένει εκ των πραγμάτων η πρόταση ανάθεσης των αρμοδιοτήτων στα ιδιωτικά γραφεία. Εάν δε η ανάθεση αρμοδιοτήτων επεκταθεί σε κάθε μορφής άδεια προς κάθε επιχείρηση τότε ο όγκος της γραφειοκρατίας και των άχρηστων σημερινών υπηρεσιών θα είναι τεράστιος.
Από εκεί και πέρα τα πάντα είναι θέμα ελέγχων και ορθής λειτουργίας του κράτους στην εφαρμογή της νομοθεσίας.
Θεωρητικά βέβαια το μέτρο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως διαπλοκή και επέκταση της διαφθοράς και με την σφραγίδα των ιδιωτών.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι δεν μπορεί να εγκλωβιστεί η διαφθορά γιατί τυχόν διεφθαρμένοι οι υπάλληλοι των ιδιωτικών γραφείων θα απολύονται αυτόματα αλλά και οι υπεύθυνοι των γραφείων θα είναι ανόητοι να ρισκάρουν να τιναχτεί στον αέρα η επιχείρηση για ένα λάδωμα επιχειρηματία όταν μάλιστα το ελληνικό δημόσιο ελέγχει κάθε κίνηση και κάθε άδεια.
Το πιθανό επιχείρημα ότι τέτοιας μορφής θεσμοί δεν εφαρμόζονται στην υπόλοιπη Ευρώπη έχει ως αντίλογο ότι εκεί οι κρατικές υπηρεσίες είναι ηλεκτρονικά οργανωμένες και η νομοθεσία τηρείται σε βαθμό ώστε να βρίσκει το δίκιο του ο επιχειρηματίας.
Στον τόπο μας όμως όπου η Τελωνειακή άδεια γράφεται ακόμη με το χέρι και στις περιφερειακές υπηρεσίες κατεβένουν οι γνωστοί ογκώδεις φάκελοι από τα ράφια για να βρεθεί το σχετικό έγγραφον... είναι μάταιο να μιλάμε για συμμόρφωση.
Με την ανάθεση των αρμοδιοτήτων εκδόσεως πάσης φύσεως αδειών σε ιδιώτες το κράτος μπορεί να επιβάλλει και αριθμόν προσλήψεων εξειδικευμένων πτυχιούχων. Και χρόνο εκδόσεως των αδειών.
Ταυτόχρονα δε θα επιτρέψει την δημιουργία του «Κρατικού γραφείου της γειτονιάς των επιχειρήσεων» που βεβαίως δεν θα σταματήσει ποτέ να είναι υπόλογο στο αρμόδιο υπουργείο που θα υπάγεται.
Του Γ. Κράλογλου / capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου